പതിമൂന്നാം നിലവറ – അദ്ധ്യായം 4

അരുൺ കാർത്തിക്

തുടർച്ച:

വേരുകൾ വീണ്ടും അനന്തുവിനെ ചുറ്റിവരിയാൻ തുടങ്ങി. ഭിത്തിയിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന ആ രൂപം പതിയെ അവനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് ഉയർന്ന ആ ചിരി, അവന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു കത്തുന്ന തീ പോലെ പടർന്നു. നിസ്സഹായനായി, അവൻ ഭിത്തിയോട് ചേർന്ന് നിന്നു. ടോർച്ചിന്റെ വെളിച്ചം അവനിൽ നിന്ന് അകന്ന് നിലവറയുടെ തറയിൽ ഒരു ചെറിയ വൃത്തം പോലെ കിടന്നു.

ആ നിഴൽ രൂപം അവനടുത്തെത്തി. അതിന്റെ കണ്ണുകൾ ചുവന്ന കനലുകൾ പോലെ തിളങ്ങി. അനന്തു കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു. മരണം അവന്റെ തൊട്ടടുത്തെത്തിയെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു. പക്ഷേ, ആ നിമിഷം, അവന്റെ മനസ്സിൽ മുത്തശ്ശിയുടെ അമ്മയുടെ ആ കൈയെഴുത്തുപ്രതിയിലെ ഒരു വരി മിന്നിമറഞ്ഞു: “രക്തം, വിത്താണ്. അത് വേരുകളെ ശക്തിപ്പെടുത്തും. പക്ഷേ, അതിനേക്കാൾ ശക്തിയുള്ളത് ഓർമ്മകളാണ്.”

അനന്തു കണ്ണു തുറന്നു. ഭയം അവന്റെ മനസ്സിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി. പകരം ഒരു ദൃഢനിശ്ചയം അവനിൽ നിറഞ്ഞു. തനിക്കിവിടെ മരിക്കാനാവില്ല. അവൻ നിലത്തുവീണ ടോർച്ച്‌ലൈറ്റ് കാലുകൊണ്ട് തള്ളി, തനിക്ക് നേരെ വന്ന വേരുകൾക്കിടയിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങി. അതിന്റെ കൈകളിൽ നിന്ന് കുതറിമാറി, നിലവറയുടെ മറ്റേ അറ്റത്തേക്ക് ഓടി.

നിലവറയുടെ ഒരു മൂലയിൽ അവൻ ഒരു ഭിത്തി കണ്ടു. അത് മറ്റു ഭിത്തികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. അതിൽ വേരുകൾ ഇല്ലായിരുന്നു, പക്ഷേ, കറുത്ത, നനഞ്ഞ കളിമണ്ണ് കൊണ്ട് നിറഞ്ഞതായിരുന്നു അത്. അവൻ ആ ഭിത്തിയിൽ ശക്തിയായി ഇടിച്ചു. അവന്റെ കൈകൾക്ക് വേദനിച്ചു, എങ്കിലും അവൻ നിർത്തിയില്ല. അവന്റെ ഉള്ളിലെ ശക്തി അപ്പോൾ ഉണർന്നതുപോലെ അവനനുഭവപ്പെട്ടു. ഒടുവിൽ, ഒരു ഭാഗം ഇളകി മാറി. അതിനകത്ത് ഒരു ചെറിയ തുരങ്കം. അതിലൂടെ നേരിയ കാറ്റ് കടന്നുവന്നു.

ഈ തുരങ്കം എവിടെയെത്തുമെന്ന് അവനറിയില്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ, ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത് മരണമാണെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു. അവൻ ആ തുരങ്കത്തിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞിറങ്ങി. തുരങ്കം ഇരുട്ടായിരുന്നു. കളിമണ്ണിന്റെയും നനഞ്ഞ പുല്ലിന്റെയും മണം. വളരെ ഇടുങ്ങിയതായിരുന്നു തുരങ്കം. അവന്റെ മുന്നിൽ, വെളിച്ചത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ പാളി അവൻ കണ്ടു.

അവൻ അതിലൂടെ പുറത്തേക്ക് കടന്നു. അവൻ ഒരു കിണറിന്റെ അടിയിലായിരുന്നു. നൂറ്റാണ്ടുകൾ പഴക്കമുള്ള ഒരു കിണർ. കിണറിന്റെ ഭിത്തിയിൽ പിടിച്ച് അവൻ മുകളിലേക്ക് കയറി. മരങ്ങളുടെ വേരുകൾ അവനെ അതിന് സഹായിച്ചു. കിണറിന് മുകളിലെത്തിയപ്പോൾ, അവൻ കണ്ടത് താൻ താമസിക്കുന്ന തറവാടിന്റെ കിണർ തന്നെയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി.

രാത്രിയുടെ നിശ്ശബ്ദതയിൽ, അനന്തു വിറങ്ങലിച്ച് കിണറിന് മുകളിൽ നിന്നു. നിലവറയിൽ നിന്ന് അവൻ രക്ഷപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ, അവന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ചോദ്യം അവശേഷിച്ചു: “ആരാണ് ആ രൂപം? എന്താണ് അതിന്റെ ഉദ്ദേശം?”

അവൻ തിരിഞ്ഞ് തറവാടിന്റെ വാതിലിലേക്ക് നോക്കി. താൻ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ ഓടിവന്നപ്പോൾ, ആ വീട് ഒരു വിജയിയുടെ ഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നതുപോലെ അവനു തോന്നി. ഭയം അവന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് വിട്ടുപോയിരുന്നു, പകരം ഒരു പുതിയ ദൃഢനിശ്ചയം അവനെ നയിച്ചു. ഈ രഹസ്യങ്ങളെല്ലാം കണ്ടെത്തണം. ഈ വീടിന്റെ വേരുകൾക്ക് താഴെ എന്താണ് ഒളിച്ചിരിക്കുന്നതെന്ന് കണ്ടുപിടിക്കണം.

നിലവറയിൽനിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടെങ്കിലും, അവൻ ആ വീട്ടിലെ രഹസ്യങ്ങളുടെ പിടിയിലായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇനി എന്ത് സംഭവിക്കുമെന്ന് അവന് അറിയില്ലായിരുന്നു.

(തുടരും)

For more details: The Indian Messenger