അഞ്ചാം പാതിര-അദ്ധ്യായം 1

ജോൺ എബ്രഹാം

തിരുവല്ലയിലെ പുലരി, പതിവില്ലാത്തൊരു തണുപ്പിൽ പുതഞ്ഞുനിന്നു. തെളിഞ്ഞ ആകാശമുണ്ടായിട്ടും സൂര്യരശ്മികൾക്ക് താഴേക്കെത്താൻ മടിയുള്ളതുപോലെ. പുഴക്കടവിലെ കാവിൽ നിന്നുള്ള രാമൻ്റെ പാട്ടുകൾപോലും ഇന്ന് പകുതിയിൽ നിലച്ചു. പെരിയാറിൻ്റെ ഇരുകരകളിലും തഴച്ചുവളർന്നു നിൽക്കുന്ന മരങ്ങൾ നേർത്തൊരു വിറയലോടെ കാറ്റിൽ തലയാട്ടി.

സ്റ്റേഷൻ്റെ ചുവരിലെ തുരുമ്പിച്ച ക്ലോക്ക് അഞ്ചരയടിച്ചപ്പോൾ, സി.ഐ. വിജയ് വർമ്മയുടെ ഫോൺ നിർത്താതെ ചിലച്ചു. ഉറക്കച്ചടവോടെ ഫോണെടുത്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു. മറുതലയ്ക്കൽ നിന്നും എസ്.ഐ. രഘുവിൻ്റെ ശബ്ദം ആവേശത്തിൽ വിറച്ചു. “സാറേ, പെരിയാറിൻ്റെ അരികിൽ ഒരാളുടെ മൃതദേഹം കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഞങ്ങളിപ്പോൾ കാഞ്ഞിരമറ്റത്തുള്ള പുഴക്കടവിലാണ്.”

വിജയിയുടെ കണ്ണുകളിൽ ഉറക്കം പൂർണ്ണമായും വിട്ടുപോയിരുന്നു. “പോലീസിൻ്റെ ജീപ്പ് അയക്കണോ?” രഘു ചോദിച്ചു.

“വേണ്ട, ഞാൻ എൻ്റെ വണ്ടിയിൽ വരാം. നീ ആരെയെങ്കിലും പുഴക്കടവിൽ നിർത്തിക്കേണം. ആരും അങ്ങോട്ട് പോകരുത്,” വിജയ് പറഞ്ഞു. ഫോൺ വെച്ചതിന് ശേഷം ഷർട്ടിട്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ മനസ്സിന് ഒരുതരം ഭാരം തോന്നി. കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് മാസമായി ഒരു കേസുമില്ലാതെ ശാന്തമായിരുന്ന തിരുവല്ലയിലെ ജീവിതം, ഈ പുലർച്ചെ തന്നെ ഒരു വഴിത്തിരിവിലേക്ക് എത്തിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നു.

കാഞ്ഞിരമറ്റത്തേക്ക് പോകുന്ന വഴിയിൽ വിജയിൻ്റെ ജീപ്പാണ് ആദ്യം എത്തിയത്. പുഴക്കടവിൽ പുലർകാലത്ത് കാറ്റിൽ ആടിയുലയുന്ന മരങ്ങൾക്കിടയിൽ, രഘുവിൻ്റെ ടോർച്ചിൻ്റെ വെളിച്ചം മഞ്ഞായി മിന്നി.

“സാറേ,” രഘുവിൻ്റെ ശബ്ദം ദൂരെ നിന്ന് കേട്ടു. വിജയ് വേഗം പുഴക്കടവിലേക്ക് നടന്നു. ആൽമരത്തിൻ്റെ ചുവട്ടിൽ, മരത്തടിയോട് ചേർത്ത് വെച്ച നിലയിലുള്ള ഒരു ഇരുചക്രവാഹനവും അതിനടുത്ത് രണ്ട് മൂന്ന് കൽപ്പടവുകൾ താഴെ പുഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയ ഒരു വഴിയും.

“അവിടെയാണ് സാറേ, പുഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന വഴിയിൽ, ആ പായൽ പിടിച്ച കൽപ്പടവുകൾക്ക് താഴെ,” രഘു ടോർച്ചിൻ്റെ വെളിച്ചം മൃതദേഹത്തിന് നേരെ തിരിച്ചു.

തണുത്തുറഞ്ഞ പെരിയാറിൻ്റെ വെള്ളത്തിൽ, ഒരു മനുഷ്യൻ്റെ ശരീരം മലർന്നുകിടന്നിരുന്നു. പുഴയിലെ ചളിയിൽ പകുതി മുങ്ങിയ നിലയിൽ. മരവിച്ച ശരീരത്തിന് മുകളിൽ ഒഴുകി നീങ്ങുന്ന ഇലകൾ. വിജയയുടെ കയ്യിലെ ഫോണിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ആ മുഖം വ്യക്തമായി കണ്ടു. കണ്ണുകൾ തുറന്നിരിക്കുന്നു, ഒരു ഞെട്ടലോടെ ആകാശം നോക്കി കിടക്കുന്നതുപോലെ. കഴുത്തിൽ നീലിച്ച പാടുകൾ. ഇത് ഒരു സാധാരണ മരണമല്ല എന്ന് വിജയിക്ക് മനസ്സിലായി.

“ശവം എത്ര നേരമായി വെള്ളത്തിലായിരിക്കും?” വിജയ് ചോദിച്ചു.

“രാത്രി എപ്പോഴോ ആയിരിക്കും സാറേ. പുഴകടവിൽ പുലർച്ചെ മീൻപിടിക്കാൻ വന്ന മത്തായി ചേട്ടനാണ് ആദ്യം കണ്ടത്.” രഘുവിൻ്റെ വാക്കുകളിൽ ഒരു ഭയം കലർന്നു.

വിജയ് പുഴയിലേക്ക് നോക്കി. പെരിയാർ ഒരു ദുരന്തം ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ ശാന്തമായിരുന്നു. ആരാണ് ഇയാൾ? എങ്ങനെയാണ് ഇയാൾ ഇവിടെയെത്തിയത്? ഈ ചോദ്യങ്ങൾ വിജയിയുടെ മനസ്സിൽ ഒരു കുഴമരുന്ന് നിറച്ചതുപോലെയായി. കേസിൻ്റെ ആദ്യപടി ഈ മരവിച്ച പുഴയിൽ നിന്ന് ആരംഭിക്കുന്നു. അതറിയാവുന്നതുപോലെ, വിജയ് തൻ്റെ ടീമംഗങ്ങളോട് പറഞ്ഞു, “മറ്റാരും പുഴകടവിലേക്ക് വരുന്നതിന് മുൻപ്, ഫോട്ടോ എടുക്കുക. എന്നിട്ട് ഫോറൻസിക് ടീമിനെ അറിയിക്കുക.”

(തുടരും )

For more details: The Indian Messenger