പതിമൂന്നാം നിലവറ – അദ്ധ്യായം 6

അരുൺ കാർത്തിക്

തുടർച്ച:

രാഘവൻ മാമന്റെ നിലവിളി നിമിഷനേരം കൊണ്ട് നിലച്ചപ്പോൾ, അനന്തുവിന്റെ ശരീരം തളർന്നു. താൻ തനിച്ചായിരിക്കുന്നു. പുറത്തെ ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് എപ്പോഴെങ്കിലും ആ നിഴൽ രൂപം തന്നെ തേടി വരുമെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു. അവൻ പൂമുഖവാതിൽ ഉള്ളിൽ നിന്ന് കുറ്റിയിട്ടു. അവന്റെ കയ്യിൽ ആകെയുണ്ടായിരുന്നത് ആ കൈയെഴുത്ത് പ്രതി മാത്രമായിരുന്നു.

അവൻ തിരികെ മുറിയിലെത്തി, വിളക്ക് കൂടുതൽ പ്രകാശിപ്പിച്ചു. നിലവറയിൽ കണ്ട ഭീകരതയും, രാഘവൻ മാമന് സംഭവിച്ച ദുരന്തവും അവനെ തളർത്തിയിരുന്നില്ല. പകരം, ഈ രഹസ്യങ്ങളുടെ ഉറവിടം കണ്ടുപിടിക്കാനുള്ള ദൃഢനിശ്ചയം അവനിൽ നിറഞ്ഞു. അവൻ കൈയെഴുത്ത് പ്രതിയുടെ അവസാന പേജുകളിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു.

പാറുക്കുട്ടിയുടെ വെളിപ്പെടുത്തൽ:
ആ കൈയെഴുത്ത് പ്രതിയിൽ, മുത്തശ്ശിയുടെ അമ്മ പാറുക്കുട്ടി, ഒരു ഞെട്ടിക്കുന്ന സത്യം വെളിപ്പെടുത്തിയിരുന്നു:

“ഈ നാലുകെട്ടിന്റെ അടിത്തറ, ഒരു വലിയ അശരീരിയുടെ മുകളിലാണ്. ഈ വീട് പണിതപ്പോൾ, മണ്ണിൽ കുഴിച്ചിട്ട ഒരു മന്ത്രത്തകിടാണ് ഇതിന്റെയെല്ലാം കാരണം. അതിൽ കുരുങ്ങിയ ആത്മാവ്, ഈ വീടിന്റെ വേരുകൾക്ക് താഴെ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. ആ ആത്മാവ് മനുഷ്യരക്തമാണ് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്. കിണറ്റിൽ ചാടി മരിച്ച സ്ത്രീകളുടെയെല്ലാം ജീവൻ അത് ഊറ്റിയെടുത്തു. ആ നിലവറയിലെ വേരുകൾ, വെറും വേരുകളല്ല. അത് ആ ദുഷ്ടശക്തിയുടെ കൈകളാണ്. ആ കറുത്ത രൂപമാണ് അതിന്റെ കാവൽക്കാരൻ.”

“എന്നാൽ, അതിനെ നശിപ്പിക്കാൻ ഒരു വഴിയുണ്ട്. എന്റെ ഭർത്താവ്, രാമൻ, അത് കണ്ടെത്തിയിരുന്നു. നിലവറയുടെ വാതിൽക്കൽ, പതിമൂന്നാം പടിയുടെ വലതുവശത്തായി ഒരു രഹസ്യ അറയുണ്ട്. അതിൽ ഒരു മഞ്ഞൾക്കിഴി ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിട്ടുണ്ട്. ആ കിഴിയിലെ ചാരം ആ തകിടിന് മുകളിൽ വിതറിയാൽ മാത്രമേ അതിന് മോചനം ലഭിക്കൂ. പക്ഷേ, ആ ചാരം ഉപയോഗിക്കണമെങ്കിൽ, അത് നശിപ്പിക്കാൻ പോകുന്നയാളുടെ വംശത്തിൽപ്പെട്ട ഒരാളുടെ രക്തം ആ ചാരത്തിൽ ചേർക്കണം.”

വായിച്ചപ്പോൾ അനന്തു ഞെട്ടിപ്പോയി. തകിട് നശിപ്പിക്കാൻ തന്റെ രക്തം ആവശ്യമുണ്ട്. എന്നാൽ രാഘവൻ മാമൻ എന്തിനാണ് നിലവിളിച്ചത്?

നിലവറയിലേക്ക് വീണ്ടും:
തകിട് നശിപ്പിക്കാനുള്ള ഏക വഴി ആ മഞ്ഞൾക്കിഴിയാണെന്ന് അവനു മനസ്സിലായി. പേടിയുണ്ടായിട്ടും, അവൻ ടോർച്ച്‌ലൈറ്റും കൈയെഴുത്ത് പ്രതിയുമായി വീണ്ടും താഴത്തെ നിലയിലേക്ക് പോയി. തുറന്നുകിടക്കുന്ന നിലവറയുടെ വാതിലിലൂടെ അവൻ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി.

പതിമൂന്നാം പടി.
അവിടെ നിന്ന് വലതുവശത്തെ ഭിത്തിയിലേക്ക് നോക്കി. കൈയെഴുത്ത് പ്രതിയിൽ പറഞ്ഞിരുന്നത് പോലെ, കല്ലുകൾക്കിടയിൽ ഒരു നേരിയ വിടവ് അവൻ കണ്ടു. അവൻ ശക്തിയായി തള്ളി. കല്ലുകൾക്കിടയിൽ നിന്ന് ഒരു ചെറിയ മരപ്പെട്ടി പുറത്തുവന്നു. അതിനുള്ളിൽ, കറുത്ത ചായം പൂശിയ ഒരു ചെറിയ മഞ്ഞൾക്കിഴി ഇരിക്കുന്നു. അവൻ അത് കൈയ്യിലെടുത്തു. അതിൽ നിന്ന് ഒരു തണുത്ത ഊർജ്ജം അവന്റെ കൈകളിലേക്ക് പ്രവഹിച്ചു.

ദുർമരണം:
പെട്ടെന്ന്, അവന്റെ കാലുകൾക്ക് തടസ്സം നേരിട്ടു. നിലത്ത്, ചെളിയിൽ പുതഞ്ഞ്, രാഘവൻ മാമന്റെ മൃതദേഹം! നിലവറയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന വാതിൽക്കൽ നിന്നല്ല, നിലവറയുടെ ഉൾഭാഗത്ത് തന്നെയായിരുന്നു ആ ശരീരം. ആ കറുത്ത രൂപം അയാളെ ഇവിടേക്ക് വലിച്ചിഴച്ചുകൊണ്ട് വന്നതായിരുന്നു. രാഘവൻ മാമന്റെ കഴുത്തിൽ, വേരുകൾ ചുറ്റിയതുപോലെ ചതവുകളുണ്ടായിരുന്നു.

അനന്തുവിന് കാര്യം മനസ്സിലായി. ആ കറുത്ത രൂപം രാഘവൻ മാമനെ കൊന്നത് നിലവറയുടെ വാതിൽ തുറന്നതിന്റെ പ്രതികാരമായിരുന്നില്ല. പകരം, തകിട് നശിപ്പിക്കാൻ വന്ന വ്യക്തിയുടെ രക്തം ആ ദുഷ്ടശക്തിക്ക് ആവശ്യമുണ്ടായിരുന്നു.

രാഘവൻ മാമൻ അവന്റെ വംശത്തിൽപ്പെട്ട ആളാണ്. നിലവറയിലെ ആ രൂപം, ആ കറുത്ത ശക്തി, തകിട് നശിപ്പിക്കാനുള്ള അവസാന വഴിയും അടയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു!

ഭയം വീണ്ടും അവന്റെ ഉള്ളിൽ വേരുറപ്പിച്ചു. എങ്കിലും, രാഘവൻ മാമന്റെ മരണം അവനെ പ്രതികാരത്തിനായി പ്രേരിപ്പിച്ചു. അനന്തു മഞ്ഞൾക്കിഴി തുറന്നു. അതിലെ ചാരം അവന്റെ കൈയ്യിലിട്ടു. അടുത്തതായി എവിടെയാണ് ആ മന്ത്രത്തകിട് ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നതെന്ന് അവനറിയണം. നിലവറയിൽ അവനെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കി, രാഘവൻ മാമന്റെ ആത്മാവ് നിലവിളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അനന്തു നിലവറയുടെ കളിമണ്ണിൽ കൈവെച്ചു. മന്ത്രത്തകിട് ഈ വേരുകൾക്ക് താഴെ, മണ്ണിനടിയിലാണ്. ഈ വീട്ടിലെ ദുരന്തങ്ങളെല്ലാം അവസാനിപ്പിക്കാൻ, അവൻ ആ ചാരം രക്തത്തിൽ കുഴച്ച് മണ്ണിനടിയിലേക്ക് പ്രയോഗിക്കണം. ജീവൻ പണയം വെച്ചുള്ള അവന്റെ അവസാന പോരാട്ടത്തിന് നിലവറ സാക്ഷ്യം വഹിക്കാൻ പോകുകയായിരുന്നു.

For more details: The Indian Messenger